Przeczytałam wreszcie ciekawą biografię kobiety, która
nie bała się wyrażać własnych sądów i poglądów. W dzisiejszych czasach
poprawności politycznej to wzór do naśladowania.
Oriana Fallaci, bo o niej mowa, to bohaterka książki
napisanej przez Chistinę De Stefano. Myślę, że tylko Włoszka mogła tak
dogłębnie poznać i spróbować zrozumieć duszę drugiej Włoszki.
Fallaci to dla mnie niesamowita postać. I to pokazuje nam jej biografia. Wspaniała dziennikarka, która jako korespondent wojenny narodziła się w czasie wojny w Wietnamie. Znamy ją również z jej fantastycznych wywiadów z różnymi „osobistościami” z życia kulturalnego i politycznego świata: Henry Kissinger, szach Iranu, ajatollah Chomeini, Willy Brandt, Deng Xiaoping, Ariel Szaron, Lech Wałęsa, pułkownik Muammar al-Kadafi, Federico Fellini…
Fallaci to dla mnie niesamowita postać. I to pokazuje nam jej biografia. Wspaniała dziennikarka, która jako korespondent wojenny narodziła się w czasie wojny w Wietnamie. Znamy ją również z jej fantastycznych wywiadów z różnymi „osobistościami” z życia kulturalnego i politycznego świata: Henry Kissinger, szach Iranu, ajatollah Chomeini, Willy Brandt, Deng Xiaoping, Ariel Szaron, Lech Wałęsa, pułkownik Muammar al-Kadafi, Federico Fellini…
Fallaci to także autorka powieści. „Penelopa na wojnie” -
historia kobiety, która opuszcza dom i udaje się za swoim mężczyzną do Nowego
Jorku, „List do
nienarodzonego dziecka” - monolog
kobiety oczekującej dziecka, która swojego przyszłego macierzyństwa nie uważa
za obowiązek, lecz za osobisty i odpowiedzialny wybór czy ostatnia wydana po
jej śmierci saga rodu z Toskanii i jednocześnie autobiografia „Kapelusz cały w
czereśniach”.
Po
11 września 2001 roku w książce „Wściekłość i duma” rozprawia się z tematami
będącymi konsekwencją islamskiego terroryzmu: z kontrastem, a jej zdaniem
również nieusuwalną sprzecznością między Światem Islamu i Światem Zachodu, z
ogólnoświatowym zagrożeniem, jakie niesie dżihad i brakiem reakcji, nadmierną
pobłażliwością Zachodu.
W
książce autorka opisuje również Fallaci prywatnie – kobietę kochającą i kochaną
przez mężczyzn jej życia: Alfreda, François, Alexandrosa i ostatniego dziesięć lat od niej
młodszego Paola. Oriana to również troskliwa córka czuwająca przy
rodzicach w chorobie i przy łożu
śmierci.
I
na koniec zaskoczyła mnie mówiąc o sobie, że jest „chrześcijańską ateistką” i
odkrywając, że Watykan to dla niej „oaza cywilizacji w zalewie barbarzyństwa”.
Pragnęła również spotkać się z papieżem Benedyktem XVI.
Oriana
Fallaci zanotowała: „znam niewielu ludzi tak silnych jak ja” - była silna, ale
nigdy nie przestała być kobietą.
HZ
Wydawnictwo Sonia Draga, 2014
ISBN: 978-83-7999-068-9
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz