Bohater
książki Macieja Płazy, młody chłopak, syn porządnego gospodarza
z sandomierskiej prowincji, od najmłodszych lat żyje "blisko
ziemi", wtajemniczany stopniowo w gospodarskie zajęcia czy cykl
pór roku, wyznaczający czas zbiorów
i pozostałych prac.
i pozostałych prac.
Starsi
nazywają go skoruniem, rozrabiaką, łobuzem, bo młody już
chciałby pozować na dorosłego, ale wielu rzeczy o życiu jeszcze
nie wie, a niektóre jego pomysły są wręcz nie z tej ziemi. W
dodatku zadaje kłopotliwe pytania, zarówno o sprawy bieżące, jak
i te z przeszłości, wstydliwie ukrywane, przemilczane; kłamstwa, prawdy bądź pół-prawdy.
i te z przeszłości, wstydliwie ukrywane, przemilczane; kłamstwa, prawdy bądź pół-prawdy.
Ale
tytułowy skoruń to niespokojny duch, baczny obserwator otaczającego
go świata, człowiek wrażliwy (mimo iż cecha ta zdaje się nie do
końca pasować do twardej wiejskiej rzeczywistości). Skoruń nie
boi się życia, czerpie z niego garściami, na swój sposób
gromadzi różnorakie doświadczenia, wyciąga wnioski, dojrzewa.
Czy w
dzisiejszych czasach o życiu na wsi i o jej mieszkańcach można
pisać w sposób zajmujący? Maciej Płaza udowadnia, że tak.
"Skoruń"
to cykl siedmiu opowiadań o ludziach, o ziemi, zbiorach,
krajobrazach, emocjach. To piękna, napisana porządnym stylem
opowieść, pozwalająca czytelnikowi zatrzymać się na chwilę w
pędzie życia, a nawet zatęsknić za czymś innym niż mamy na co
dzień.
Polecam!
MK
Maciej
Płaza – "Skoruń"
Grupa
Wydawnicza Foksal, 2015
ISBN:
978-83-280-2136-5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz