Katherine Applegate - „Preskot”

Mówi się, że wymyśleni przyjaciele 

tak naprawdę nie istnieją. Czy aby na pewno? 

Jak w takim razie wytłumaczyć rzeczywistą pomoc ze strony wielkiego czarnobiałego futrzastego kota, który zawsze służy dobrą radą, a jakby tego było mało, uwielbia zajadać fioletowe żelki?

Preskot pojawia się w życiu Jacksona, kiedy chłopiec bardzo tego potrzebuje. Choć jest wymyślonym przyjacielem, nie ma chyba bardziej realnej postaci w ważnych chwilach jego życia.

Dowcipny, mądry, czasem natarczywy, a czasem dyskretny, pomaga chłopcu przeżyć trudne chwile związane z przeprowadzką, finansowymi kłopotami, wyzwaniami jakie czekają całą rodzinę... Uczy zaufania, odpowiedzialności, 

nie tylko dzieci, ale również dorosłych.

Mądra, ciepła opowieść Katherine Applegate przemówi do serca dzieci i ich rodziców.

Polecam dla czytelników w wieku ok 12 lat i starszych. Dorosły też znajdzie tam coś 

dla siebie, i pewnie się wzruszy...

Znakomita lektura na każdy czas!

MK

Katherine Applegate - „Preskot”

Wydawnictwo Dwie Siostry, 2021

ISBN: 978-83-8150-220-7

Katarzyna Olkowicz – "A tam, cicho być! - Biografia Bohdana Smolenia"

Bohdan Smoleń był osobą nietuzinkową 

i z pewnością zapisał się na zawsze w historii polskiego kabaretu. Niepozorny z postury, wręcz "nikczemnego wzrostu", a jednak zdolny skupić na sobie uwagę widza, potrafiący rozśmieszyć do łez, nawet w epoce, kiedy ludziom niezbyt było do śmiechu...

A jaki Bohdan Smoleń był poza sceną?

Życie go nie rozpieszczało, doświadczył wielkich radości i wielkich dramatów.

Katarzyna Olkowicz w swojej książce poświęconej Smoleniowi gromadzi świadectwa osób z nim związanych, tak zawodowo, 

jak i rodzinnie. Autorka stworzyła możliwie obiektywną, rzetelną biografię: z całą pewnością nie jest to "laurka ku czci", a raczej próba opowiedzenia życia bardzo ciekawej, wielowymiarowej postaci.

Polecam, książkę czyta się niczym dobrą powieść.

MK

Katarzyna Olkowicz – "A tam, cicho być! - Biografia Bohdana Smolenia"

Wydawnictwo Rebis, 2021

ISBN: 978-83-8188-435-8

Recenzja konkursowa książki "Całe piękno świata"

Anna Plesińska

Recenzja zajęła drugie miejsce 

w kategorii powyżej 18 lat

w konkursie "Wszystkie książki mówią".

Dominika Buczak - "Całe piękno świata"
Wydawnictwo Litetackie, 2022
ISBN: 978-83-0807-528-9

Recenzja konkursowa książki "Nie całuj się pod kapliczką"

Anna Janosz

Recenzja zajęła drugie miejsce w kategorii 

 13 - 17 lat w konkursie "Wszystkie książki mówią".

Weronika Pawlak - "Nie całuj się pod kapliczką"

Wydawnictwo Esprit, 2021
ISBN: 978-83-6685-912-8

Recenzja konkursowa książki "Wiłka, smocza dziewczynka"

Autorem książki pod tytułem: ,,Wiłka smocza dziewczynka’’ jest Antonina Kasprzak. Po raz pierwszy książka została opublikowania w Warszawie 2018 roku, przez wydawnictwo ,,Bis’’. Ilustratorem książki została Katarzyna Bukier. Utwór szybko zyskał swoich czytelników, a w 2019 roku zdobył nagrodę literacką im. Kornela Makuszyńskiego. 

Książka przedstawia historię Poli 

i Klary, które są siostrami. 

W rodzeństwie Pola jest tą starszą, bardziej odpowiedzialną, która opiekuje się oraz pilnuje beztroskiej 

i roztargnionej młodszej siostry Bułki, bo tak wszyscy nazywają małą Klarę. Życie dziewczynek bardzo się zmienia, kiedy ich mama zachodzi w ciążę. Z powodu komplikacji musi pozostać w szpitalu, co staje się powodem długiej rozłąki z córkami. Pracujący dużo tata, nie może poświęcić zbyt wiele czasu dziewczynkom. W opiece nad dziewczynkami pomaga ciocia Patrycja, co nie zmienia faktu, że muszą się stać bardziej samodzielne.  Pewnego razu Pola szukając zgubionej rzeczy Bułki natrafia na trop dziwnej dziewczynki. Dziwnej, bo miała bardzo jasne włosy, prawie białe, a jej oczy były bardzo zielone. Jak się potem okazuje dziewczynka ta skrywa pewną tajemnicę. Nie należy ona bowiem do gatunku ludzi a jest pół-wiłą , czyli smoczą istotą. Z obawy przed odrzuceniem matka chroni ją przed światem i ludźmi. Z miłości wyobcowuje córkę, nie pozwalając wychodzić z domu potęguje jej tęsknotę za kontaktami z innymi dziećmi. Dziewczynka staje się samotna. Jednocześnie matka zmusza córkę do intensywnych ćwiczeń tańca na zawody Wił. Tradycyjny taniec- ngjarta potrafią tańczyć tylko wiły, dlatego umiejętność wykonywania go jest dla matki dziewczynki kluczowa.  Kochająca, ale surowa matka smoczyca pragnie, by córka zrealizowała jej plany i nie bierze ona pod uwagę uczuć dziewczynki, ani jej potrzeb. Ta tajemnicza dziewczyna ma na imię Wiłka.  

Dziewczynki: Pola, Bułeczka i Wiłka spotykają się więc w specyficznym momencie życia, wszystkie czują się samotnie, czują, że ich potrzeby są pomijane. Pola staje przed ogromną odpowiedzialnością opieki nad młodszą siostrą, jednocześnie zostaje pozbawiona kontaktu z mamą, a w myślach o przyszłości widzi małego brata Wojtusia, który niebawem się urodzi. Jest wystarczająco duża, by zrozumieć tę sytuacje, ale mimo to odczuwa pustkę. Wiłka- dziewczynka inna od wszystkich, zamknięta w sobie, której mama w apodyktyczny sposób okazuje jej miłość, nie dając swobody kreowania swojej rzeczywistości również odczuwa pustkę. Dodatkowo nie ma kontaktu z własnym ojcem, ponieważ jej rodzice się rozstali. Dziewczynki zaprzyjaźniają się, a przyjaźń ta wypełnia pustkę w ich sercach. 

Książka oprócz miłej, lekkiej fabuły, niewątpliwie porusza wiele trudnych tematów, w tym relacji rodzinnych. Dowodzi, że obecność przyjaciół lub ludzi dobrej woli potrafi być inspirująca i zmieniać nas i nasze relacje rodzinne na lepsze. Książka porusza również temat miłości rodzinnej w jej różnych aspektach. Może być punktem odniesienia dla każdego młodego człowieka, który wątpi w miłość swoich rodziców... 

Nina Iwaniukowicz

Recenzja zajęła drugie miejsce w kategorii do 12 lat 

w konkursie "Wszystkie książki mówią".

Antonina Kasprzak - „Wiłka, smocza dziewczynka”

Wydawnictwo Bis, 2018

ISBN: 978-83-7551-555-8

Z recenzji Czytelników: Nagrody Literackie m.st.Warszawy. Poeci w konkursie.

Współczesne wiersze nie mają magicznej melodii i porządku. Różnią się od znanych nam 

ze szkoły utworów lirycznych. Mają inny poetycki wymiar, krótszą formę, dużo w nich zabawy słowami i zanurzenia w życiu codziennym. Zawsze jednak starają się docierać 

do sedna znaczeń.

Młodzi polscy twórcy nominowani do warszawskiego konkursu mieszkają 
w różnych stronach Polski. Ilona Witkowska, autorka tomiku „gdzie są moje dzieci?”¹mieszka w Sokołowsku, miasteczku na Dolnym Śląsku, o którym ostatnio stało się głośno dzięki powieści Olgi Tokarczuk „Empuzjon”. Krótkie dwuwersowe, czterowersowe utwory Ilony Witkowskiej zawierają całą gamę uczuć. Radość wspomnień :na kodaku lśniące, nieskończone lipce/asfalt tak miękki, że można wciskać wszystko. Smutek rozstania: wypieramy jak umiemy (mówię: my, bo ja/ mi najwyraźniej nie wystarcza). Klimat miejsca : psy w Marysieńce wyją cicho/ci, co nie utracili, nie rozumieją utraty.

Nieco dłuższą frazą poetycką posługuje się Justyna Kulikowska w zbiorze ”gift. 
Z Podlasia”². Odnajdziemy tu wiele kontekstów politycznych: trzymała mnie za pysk partia ojca/gdy wyciągał za kark na głosowanie. Traumy związane z historią jej rodzinnych stron:prawdę można obracać w dłoniach,/zupełnie jak monetę. Bunt i ból tworzenia:i trzymała mnie za pysk stylistyka/gdy chciałam odsiać paracetamol z dorety. W sumie gorzki w odbiorze jest ten podlaski prezent…

Laureatem tegorocznej nagrody w kategorii: Poezja, został Tomasz Bąk za tom wierszy ”O, to ja”³.Książka jest ciekawa graficznie, w tekście na stronach parzystych znajduje się aforystyczny poemat „M w 49 częściach”, 
a na nieparzystych nieco dłuższe formy poetyckie, ironicznie komentujące zastaną rzeczywistość. Autor dotyka wątków tożsamościowych, bawi się językiem: strasznie nam się zwyklętało osiedle,/strasznie spiekłane stało się miasto. Zapytałaś, dlaczego wysiadamy,/i odruchowo miałem odpowiedzieć, że jesteśmy na miejscu,/ale nie jestem pewien, czy to dobre miejsce.

Joanna Mackiewicz

Tomasz Bąk - "O, tu jestem"
Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury 

w Poznaniu, 2021.
ISBN: 978-83-66453-44-9

1^ Ilona Witkowska,gdzie są moje dzieci?.Wyd.papierwdole – Katalog Press

2^ Justyna Kulikowska,gift.z Podlasia.Wyd.WBPiCAK

3^ Tomasz Bąk,O,to ja.Wyd.WBPiCAK

Recenzja konkursowa cyklu "Trzej muszkieterowie"

CIEKAWA, FRANCUSKA KLASYKA.

Znane dzieło klasyczne francuskiego pisarza Aleksandra Dumasa, trylogia o muszkieterach jest bardzo ciekawa, a zarazem wciągająca. Składa się z 3 części: „Trzej Muszkieterowie”,
„Dwadzieścia lat później” i „Wicehrabia de Bragelonne”. Była publikowana w latach 

1844 – 1850.

Tematyka serii jest oparta na przyjaźni oraz na tym, co ona i połączenie niezwykłych cech charakteru trzech przyjaciół mogą dokonać.

W tym dziele znajdziemy sporo odniesień do przeszłości. I choć nieliczne wątki historyczne i fabularne są często niezauważalnie przekręcone, to jednak nie na tyle, by całkowicie być 
w sprzeczności z prawdą dziejów i nie mieć logiki w akcji. Dumas odwołuje się w dziele 

do wydarzeń, które naprawdę miały miejsce np. Frondy, ścięcia króla Anglii Karola I, czy też życia kardynałów Mazarina i Richelieu. Autor był stronniczy uwielbiał daną postać albo jej bardzo nie lubił.

To dobra propozycja na lekturę dla osób o zainteresowaniach historycznych, lubiących myśleć i szukać rozwiązania zagadek oraz uwielbiających akcję i przygody. Ilość różnych powikłań 
i intryg w fabule zaskakuje. To obszerna, wciągająca, ze średnio szybkim tempem akcji powieść, napisana pięknym językiem. Na czytanie każdej z jej części trzeba poświęcić sporo czasu. Znam tylko 2 osoby, które przeczytały trylogię.

Moją uwagę szczególnie przykuły bardzo sprytne sposoby znajdowane przez głównego bohatera na wszelkie przeciwności. Coraz mniej osób ma naprawdę tęgą głowę i umie znaleźć wyjątkowe i skuteczne rozwiązania problemów, a czytanie o łamaniu zagadek pobudza wyobraźnię i pozwala samemu lepiej myśleć. Zaciekawiły mnie także wszelakie przygody i boje muszkieterów. Czytając zaś o ciekawych wydarzeniach jesteśmy podekscytowani i zaczynamy wewnętrznie lubić tekst.

Motyw przyjaźni oraz miłości pojawia się w większości książek, oba powyżej wymienione wątki nie interesowały mnie w większym stopniu. Ale to jak bohaterowie idealnie dobrali się do siebie i w każdej sytuacji uzupełniali się wzajemnie, idąc ramię w ramię, przyciągnęło moją uwagę.

Ciekawie poprowadzona jest akcja każdej części serii. Wydarzenia najpierw toczą się wolno, potem powoli nabierają prędkości. To sprawia, że czytelnik patrząc przez pryzmat pierwszych nieciekawych zdarzeń na dalsze i bardziej interesujące momenty, może je gorzej odebrać. Dobrze jest podejść więc jak do każdej lektury, tak i do tej z myślą 

,,To będzie ciekawa książka.”. Czasem są też długie, ale i często potrzebne opisy. Miłe jest to, że można w przyjemny sposób, w ogóle nie zakuwając z podręczników tak dokładnie poznać przeszłość. A przecież dobrze znać dzieje Polski i innych narodów, aby potem 

nie popełniać błędów, jakie się już kiedyś wydarzyły.

Zaletą książki jest na pewno interesująca akcja, nawiązanie do historii, a także opisy rozwiązania zagadek i przezwyciężania intryg. Dla części osób plusem jest piękny język. Wadą są czasem zbyt długie opisy i wolna akcja na początku powieści. Ogólnie oceniam trylogię 
o muszkieterach pozytywnie i zachęcam do jej przeczytania. Myślę, że wielu czytelnikom bardzo się ona spodoba.

Małgorzata Rytel-Andrianik

Aleksander Dumas - „Trzej muszkieterowie”; „Dwadzieścia lat później”;
 „Wicehrabia de Bragelonne 1-2”

Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1967-69

Recenzja zajęła drugie miejsce w kategorii do 12 lat

w konkursie "Wszystkie książki mówią".