Piotr Nesterowicz - „Cudowna”

Cud – niewytłumaczalne zjawisko, o którym sądzi się, że jest wynikiem działalności Boga (Słownik języka polskiego PWN). Tyle mówi definicja. 

W cuda wierzymy lub odrzucamy je, intrygują nas lub zupełnie nie interesują, czasem śmieszą, czasem wzbudzają głębszą refleksję. Cuda uznane przez Kościół i nie uznane, i takie nasze, małe, całkiem prywatne...

Piotra Nesterowicza zainteresował właśnie taki mały cud – objawienie Matki Boskiej nastoletniej dziewczynce – Jadzi - w niewielkim Zabłudowie na Podlasiu. Szara rzeczywistość wczesnej PRL, prosta społeczność lokalna, perspektywa kilkudziesięciu lat wstecz. Reporterskim okiem Nesterowicz bada zabłudowski cud. Odwiedza miejsca, przytacza wypowiedzi żyjących jeszcze świadków tamtych wydarzeń, zarejestrowane fragmenty rozmów funkcjonariuszy MO. Autor „Cudownej” stara się być bezstronnym sprawozdawcą, jednak trudno mu uniknąć pewnej ironii czy wręcz groteski.

Zajrzyjmy razem z panem Piotrem na „zaplecze” cudu, na zabłudowskie łąki, do zagród 

i domostw, do myśli i serc mieszkańców, przyjezdnych i samej Jadwigi – dorosłej już teraz kobiety. Podążając śladami faktycznej lub domniemanej łaski, szukajmy jej owoców. Dlaczego właśnie do zabłudowian skierowane zostało wezwanie do nawrócenia? 

Czy otrzymana łaska zwalnia nas z odpowiedzialności za własne życie?

A jeśli podczas lektury ogarnie nas nadmierna wesołość, warto mieć w pamięci, tak na wszelki wypadek, słynny cytat z „Rewizora” Mikołaja Gogola: „I z kogo się śmiejecie? 

Z samych siebie się śmiejecie!”

A.J.

Piotr Nesterowicz - „Cudowna”

Dowody na istnienie Wydawnictwo, 2014

ISBN 978–83–938112–3-6