Główną bohaterką i jednocześnie narratorką jest tytułowa Klara (Sztuczna Przyjaciółka), android starszej generacji, zaprojektowany po to by stać się dziecięcym towarzyszem. Po krótkim pobycie w sklepie Klara zostaje wybrana przez 14-letnią Josie i kupiona przez jej mamę.
Z czasem zaczynamy dostrzegać mechanizmy rządzące tym światem, a wszystkich szczegółów dowiadujemy się z obserwacji Klary i z dialogów prowadzonych w jej otoczeniu. Język Klary jest prosty, zrozumiały dla odbiorcy, dzięki temu książkę czyta się bardzo lekko i szybko.
Klara została stworzona aby spędzać czas z dzieckiem więc nie ma w niej agresji, zazdrości oraz innych negatywnych, typowo ludzkich cech. Cechuje ją niezwykła ciekawość świata, zdolności obserwacyjne i silna empatia. Swoje otoczenie opisuje z czułością i pewną naiwnością. Nawet przerażające w naszych oczach sytuacje i zachowania ludzi są dla niej jedynie kolejnym doświadczeniem, z którego wyciąga wnioski aby lepiej pomagać Josie.
Pomimo że "Klara i słońce" jest powieścią science fiction, może spodobać się nie tylko miłośnikom gatunku. Autor skupia się przede wszystkim na człowieku i relacjach międzyludzkich, ukazuje problemy które dotyczą każdego z nas. Poruszająca historia opowiedziana z niezwykłej perspektywy skłania do refleksji nad naszą przyszłością, tożsamością i zjawiskiem wykluczenia.
/JG/
Kazuo Ishiguro - „Klara i słońce”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz