"Pamiętnik
z Powstania Warszawskiego” Mirona Białoszewskiego to opis zdarzeń
mających miejsce w Warszawie podczas powstania. Napisany jest
językiem potocznym, prozą, gdyż autor stwierdził, że jest to
najlepszy sposób oddania emocji i przedstawienia wydarzeń, jakie
miały tam miejsce. Taki sposób narracji sprawia wrażenie rozmowy z
autorem Pozwala lepiej wyobrazić sobie miasto podczas walki. Autor
używa wyliczeń i wielu wyrazów dźwiękonaśladowczych, co nadaje
utworowi ekspresji oraz umożliwia nam, czytelnikom, poczuć bardziej
atmosferę powstania, dowiedzieć się, co tak naprawdę miało
miejsce
w 1944 roku.
Miron
Białoszewski opisuje te wydarzenia
z perspektywy zwykłego
człowieka, który opowiada o codziennym życiu w czasie wojny, kiedy
to panował wieczny niepokój, gdzie śmierć była codziennością.
Nikt nie był zaskoczony krwią na ulicach, ciałami zamordowanych
ludzi, ponieważ każdego dnia gazowano ich w komorach,
rozstrzeliwano i bombardowano kanały. Ludzie byli sobie pomocni,
bezinteresowni. Wspierali się wzajemnie, ponieważ każda chwila
mogła być ich ostatnią. Próby ucieczki, znalezienie bezpiecznych
miejsc, poszukiwanie jedzenia i wody, ochrona bliskich stały się
podstawową potrzebą. Wszyscy modlili się, śpiewali, błagając o
wolność, z myślą o przyszłej Polsce. Dzieci bały się, płakały.
Nigdy nie doznały beztroskiego i szczęśliwego dzieciństwa, a ich
matki wiedziały, co czeka ich pociechy.
Utwór
ten nie przedstawia powstania jako miejsca bohaterskich czynów,
gdzie każdy walczy o rodzinę czy kraj. Pokazuje, że na świecie
byli i są nie tylko ludzie odważni,
o walecznym sercu, ale także
strachliwi, którzy bali się podjąć ryzyko, sprzeciwić się,
którzy stchórzyli przed oddaniem życia za ojczyznę i przyszłość
narodu. Uciekali przed śmiercią, wiedząc, że będzie ona
nieunikniona. Jednak czy najpiękniejsza śmiercią - jeżeli może
ona taka być - nie jest śmierć za kogoś, kogo się kocha, za coś,
na czym nam zależy, za drugiego człowieka?
Sądzę,
że “Pamiętnik z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego
jest wart przeczytania. Powinniśmy bardziej zastanowić się nad
uczuciami, które towarzyszą nam podczas czytania oraz nad
całokształtem dziennika. Jest o wiele przyjemniejszy
do czytania,
łatwiej jest wyobrazić sobie pewne zdarzenia czy miejsca dzięki
sposobowi,
w jaki napisana jest powieść. Wszystko jest
realistyczne, prawdopodobne,
bo przedstawione przez zwykłego,
żyjącego w czasie wojny cywila.
To
fascynujący, przepełniony cierpieniem, złością, żalem, odwagą
a również strachem utwór. Nie można przestać go czytać, wzbudza
bardzo silne emocje. Może doprowadzić
do łez, pobudzić w nas
ogromną empatię, pozwala zrozumieć, jak ogromne cierpienie
to
wydarzenie powodowało w ludzkich sercach.
Julia Bogusz
Miron Białoszewski - "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego"
Wydawnictwo PIW
ISBN: 978-83-6482-205-6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz