piątek, 24 lipca 2020

„Pamiętnik z Powstania Warszawskiego” - recenzja konkursowa Julii Bogusz

"Pamiętnik z Powstania Warszawskiego” Mirona Białoszewskiego to opis zdarzeń mających miejsce w Warszawie podczas powstania. Napisany jest językiem potocznym, prozą, gdyż autor stwierdził, że jest to najlepszy sposób oddania emocji i przedstawienia wydarzeń, jakie miały tam miejsce. Taki sposób narracji sprawia wrażenie rozmowy z autorem Pozwala lepiej wyobrazić sobie miasto podczas walki. Autor używa wyliczeń i wielu wyrazów dźwiękonaśladowczych, co nadaje utworowi ekspresji oraz umożliwia nam, czytelnikom, poczuć bardziej atmosferę powstania, dowiedzieć się, co tak naprawdę miało miejsce 
w 1944 roku.

Miron Białoszewski opisuje te wydarzenia 
z perspektywy zwykłego człowieka, który opowiada o codziennym życiu w czasie wojny, kiedy to panował wieczny niepokój, gdzie śmierć była codziennością. Nikt nie był zaskoczony krwią na ulicach, ciałami zamordowanych ludzi, ponieważ każdego dnia gazowano ich w komorach, rozstrzeliwano i bombardowano kanały. Ludzie byli sobie pomocni, bezinteresowni. Wspierali się wzajemnie, ponieważ każda chwila mogła być ich ostatnią. Próby ucieczki, znalezienie bezpiecznych miejsc, poszukiwanie jedzenia i wody, ochrona bliskich stały się podstawową potrzebą. Wszyscy modlili się, śpiewali, błagając o wolność, z myślą o przyszłej Polsce. Dzieci bały się, płakały. Nigdy nie doznały beztroskiego i szczęśliwego dzieciństwa, a ich matki wiedziały, co czeka ich pociechy.

Utwór ten nie przedstawia powstania jako miejsca bohaterskich czynów, gdzie każdy walczy o rodzinę czy kraj. Pokazuje, że na świecie byli i są nie tylko ludzie odważni, 
o walecznym sercu, ale także strachliwi, którzy bali się podjąć ryzyko, sprzeciwić się, którzy stchórzyli przed oddaniem życia za ojczyznę i przyszłość narodu. Uciekali przed śmiercią, wiedząc, że będzie ona nieunikniona. Jednak czy najpiękniejsza śmiercią - jeżeli może ona taka być - nie jest śmierć za kogoś, kogo się kocha, za coś, na czym nam zależy, za drugiego człowieka?

Sądzę, że “Pamiętnik z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego jest wart przeczytania. Powinniśmy bardziej zastanowić się nad uczuciami, które towarzyszą nam podczas czytania oraz nad całokształtem dziennika. Jest o wiele przyjemniejszy 
do czytania, łatwiej jest wyobrazić sobie pewne zdarzenia czy miejsca dzięki sposobowi, 
w jaki napisana jest powieść. Wszystko jest realistyczne, prawdopodobne, 
bo przedstawione przez zwykłego, żyjącego w czasie wojny cywila.
To fascynujący, przepełniony cierpieniem, złością, żalem, odwagą a również strachem utwór. Nie można przestać go czytać, wzbudza bardzo silne emocje. Może doprowadzić 
do łez, pobudzić w nas ogromną empatię, pozwala zrozumieć, jak ogromne cierpienie 
to wydarzenie powodowało w ludzkich sercach.

Julia Bogusz


Miron Białoszewski - "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego"
Wydawnictwo PIW
ISBN: 978-83-6482-205-6

Recenzja zajęła 2 miejsce w kategorii wiekowej 13-18 lat.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz